Ενώ η δεκαετία του 80 έφτανε στο τέλος της, ήρθε η έκρηξη στο Μάντσεστερ που έκανε την πόλη σημείο αναφοράς στον μουσικό πλανήτη.
Δεν έφταιγε ασφαλώς ούτε ο διαστημικός μπαλαδόρος, Eric Cantona, ούτε ο μεταγενέστερος απόλυτος σταρ της πόλης, David Beckham.
Αν βάλετε στο σέϊκερ πολύ μουσική ένταση και βέβαια αρκετή ποσότητα ναρκωτικών θα βρείτε το μίγμα.
Η ανεξάρτητη Βρετανική και Αμερικάνικη μουσική σκηνή εξελίσσονται. Προσφέρουν αρκετές εναλλακτικές λύσεις στους ακροατές των σύγχρονων ήχων.
Τη μερίδα του λέοντος φαίνεται να έχει η χορευτική τάση της μουσικής που μέσα από αυτόνομες απόπειρες και προσπάθειες επιχειρεί να ανανεώσει το προφίλ της.
Με αυτό το τρόπο πολλά ονόματα που άνετα χαρακτηρίζονται ως κομήτες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους σε προγράμματα ραδιοφωνικών δικτύων και σε κλαμπ της Ευρώπης.
Ταινίες που φλερτάρουν με τη σχέση μουσικής και απαγορευμένων ουσιών γίνονται σημείο αναφοράς για την τρέλα της τότε εποχής.
Το επικό πλέον κλαμπ the Hacienda έχει ανοίξει τις πόρτες του από το 1982 και σπάει τα ταμεία. Η δημοσιότητα τεράστια. Το σοβαρό Time δεν διστάζει να το χαρακτηρίσει ως το πιο διάσημο nightclub στον κόσμο.
Τα χάπια ecstasy σε συνδυασμό με άλλα μαλακά ή και πιο σκληρά ναρκωτικά σηματοδοτούν τη τρέλα που έχει ως πυρήνα της τη βρετανική μεγαλούπολη.
Σήμερα βέβαια που οι εποχές έχουν αλλάξει πολλοί είναι οι πιτσιρικάδες σε ποικίλα σημεία του πλανήτη που δεν διστάζουν να δοκιμάζουν το συγκεκριμένο παραισθησιογόνο.
Το συγκεκριμένο ναρκωτικό ήταν η ουσία που σημάδεψε και την σκηνή acid house που τόσο στο τέλος των 80’ς όσο και στο ξεκίνημα των 90’ς αποτέλεσε μια δυναμική συνέχεια για το λεγόμενο νέο κύμα της μουσικής.
Πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για επάνοδο στην επικαιρότητα του κλασσικού τρίπτυχου της μουσικής κουλτούρας sex drugs rock n roll που είχε καταφέρει να συνδυαστεί και με το νέο κύμα στο τέλος των 70’ς.
Μερικοί πιο υποψιασμένοι στάθηκαν μόνο στα drugs.
Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί από τους βασικούς πρωταγωνιστές εκείνης της μουσικής κίνησης δεν έκρυψαν τη σχέση τους το δεσμό τους ή τέλος πάντων το φλερτ τους με τα ναρκωτικά.
Γκρουπ και σόλο καλλιτέχνες δοκίμασαν να φιλτράρουν το υλικό τους και φάνηκαν να επιδιώκουν να συναρπάσουν τόσο το νεαρόκοσμο όσο και τους παλαιότερους φαν του εναλλακτικού ήχου.
"Στο Μάντεστερ μπορούν και συμβαίνουν όλα" μου είπε σε μια συνέντευξη που του έκανα κάποια στιγμή ο Peter Hook.
Οι Stone Roses, οι New Order, οι Revenge, οι 808 State, οι Inspiral Carpets, οι James, οι Happy Mondays είναι μερικοί από τους κύριους πρωταγωνιστές του νέου έργου.
Μαζί με άλλους, λιγότερο διάσημους, μπόρεσαν και συνδύασαν το όνομα τους με την άνοιξη της ποπ και τη νέα εποχή που ήρθε στη μουσική αναγκάζοντας προς στιγμή τη διάσημη για τις ποδοσφαιρικές της ομάδες πόλη του μεγάλου νησιού να αλλάξει τρόπο γραφής και προφοράς του ονόματος της και από Manchester σε Madchester!
"Η πόλη αυτή είναι υπεύθυνη για πολλά πράγματα" είπε χαρακτηριστικά κάποια στιγμή ο Morrisey αναφερόμενος στο Manchester.
Από τους Buzzcocks της δεκαετίας του 70 στην Carmel και στην jazz σκηνή της δεκαετίας του 80 η απόσταση μοιάζει πολύ μεγάλη. Μπορείτε λοιπόν να σκεφτείτε το χάος που παρουσιάζεται στα μάτια αλλά και στα αφτιά του παρατηρητή της μουσικής σκηνής που συνδυάστηκε με την μεγαλούπολη αυτή της Βρετανίας.
Η αλήθεια είναι πως το νέο ρεύμα τάραξε τα νερά. Έκπληξη, περιέργεια, ενεργητικότητα, remixes, δημοσιότητα και το αυξημένο ενδιαφέρον του κοινού χαρακτήρισαν το Manchester στο τέλος της δεκαετίας που έμελε να είναι για πάντα συγκλονιστική.
