"Το Παιχνίδι του Καλαμαριού" (ή "Squid Game" αν προτιμάς τον αγγλικό τίτλο) δεν έχει απλά κάνει τη διαφορά τις τελευταίες εβδομάδες στο Netflix, αλλά έχει εξελιχθεί και σε μία από τις δημοφιλέστερες σειρές στην ιστορία της πλατφόρμας streaming, προσπερνώντας ακόμη και εμβληματικές πια τηλεοπτικές παραγωγές όπως το "La Casa de Papel" και το "Stranger Things". Βασικά, όλος ο διαδικτυακός κόσμος μιλά γι' αυτό.
Μάλιστα, πολλοί από τους εκατομμύρια fans του show έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από αυτό, παίρνοντας ακόμη και τηλέφωνο στον αριθμό-εισαγωγή στο παιχνίδι.
Κάποιοι άλλοι, αναρωτιούνται αν βασίζεται σε αληθινή ιστορία ή γεγονότα και αυτό ακριβώς είναι το task των παρακάτω γραμμών.
Είναι αληθινή ιστορία;
Όχι, "Το Παιχνίδι του Καλαμαριού" σε καμία περίπτωση δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ούτε είναι μία πιο διεστραμμένη εκδοχή κάποιου αληθινού περιστατικού.
Και ασφαλώς η σειρά δε στηρίζεται στο μύθο μίας οποιασδήποτε -κορεάτικης ή όχι- 'μυστικής κοινωνίας΄ τοποθετημένης στην ελίτ που απλά βαριέται και θέλει να διασκεδάσει με τις ζωές υπερχρεωμένων ανθρώπων.
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να βασιστεί μία τέτοια παραγωγή είναι τα manga comics και κάποιες κινηματογραφικές προσπάθειες που πατούν στο survival sub-genre. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Hwang Dong-hyuk άντλησε έμπνευση από αυτά και μάλιστα είχε γράψει το σενάριο ήδη από το 2009 - σαν ταινία-προτού τελικά το ολοκληρώσει 10 χρόνια μετά (και σε φορμάτ σειράς).
"Μετά το ντεμπούτο μου, επισκεπτόμουν πολλά καταστήματα με κόμικ, διάβαζα πολύ και σκεφτόμουν διαρκώς να φτιάξω κάτι που θα βασίζεται σε αυτά. Μία ιστορία βγαλμένη από τα κόμικ. Ολοκλήρωσα το σενάριο το 2009 αλλά εκείνη την εποχή η ιστορία φαινόταν πολύ βίαιη, περίπλοκη και καθόλου εμπορική. Αλλά προσπάθησα με τον καιρό να την προσαρμόσω. Την άφησα για λίγο να κοιμηθεί και να' μαστε τώρα εδώ", σημειώνει ο ίδιος.
Και τα παιχνίδια;
Τα παιχνίδια και τα άλλα τεστ του "Squid Game" από την άλλη βασίζονται όντως σε παιδικά παιχνίδια από την ασιατική χώρα.
Φυσικά, προϋπήρχαν της σειράς και κανείς δε χρειαζόταν να πεθάνει αν έχανε σε αυτά.
Σε περίπτωση, τέλος, που αναρωτιέσαι γιατί το show πήρε το εν λόγω όνομα και όχι εκείνο κάποιου άλλου παιχνιδιού, την απάντηση στη σερβίρει ο Hwang Dong-hyuk: "Δε απαιτείται να καταναλώσεις χρόνο και συγκέντρωση για να αντιληφθείς τους κανόνες αυτών των παιχνιδιών γενικά. Κάτα το promotion της σειράς όμως ήθελα να επικεντρωθώ στο πώς οι άνθρωποι ακούν και αντιδρούν κάτι. Και το συγκεκριμένο όνομα ήταν πιασάρικο. Θέλαμε επίσης να υπάρχει ένα 'τελικό' παιχνίδι με ξεκάθαρο νικητή και χαμένο".
Πηγή: esquire.com.gr
